Koloru potrzeba, kolor rozwesela i tli się promykiem nadziei w sercu zimy szykującej się pomału do odejścia, nic tego nie zmieni, po zimie zawsze przychodzi wiosna...radosna :)
piątek, 5 lutego 2016
Zimowy podmuch...
I już tak tak ładnie było, słońce ciepłymi promieniami głaskało pierwsze zwiastuny wiosny i...zima przebudziła się, mam nadzieję że tylko na chwilkę. Trzeba było przeprosić czapki i rękawice. Biała zmrożona skorupa pokryła ranniki i przebiśniegi. Na pocieszenie, pierwszy z wysianych karczochów łypie na mnie z parapetu wielkim zielonym okiem, a obok łan rzeżuchy czeka na swoja kolej ;)
Koloru potrzeba, kolor rozwesela i tli się promykiem nadziei w sercu zimy szykującej się pomału do odejścia, nic tego nie zmieni, po zimie zawsze przychodzi wiosna...radosna :)
Koloru potrzeba, kolor rozwesela i tli się promykiem nadziei w sercu zimy szykującej się pomału do odejścia, nic tego nie zmieni, po zimie zawsze przychodzi wiosna...radosna :)
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
"Czasem nie widzi się światła słonecznego, gdyż zaciemniły je obłoki, lecz gdy powieje wiatr i rozprasza je, z północy zjawia się złocisty blask"
OdpowiedzUsuń