...

Moja psineczka, babunia, Ziuteczka, odchodzi, od wczoraj, serce mi pęka na milion kawałków.

Dynia, dyni, dynią...

                      Zadyniowana jestem solidnie. Zapasów jeszcze mam sporo. Po nieudanym poprzednim sezonie, kiedy na dynie polowałam po marketach, w następnym roku przesadziłam w drugą stronę i posadziłam dyń jak dla pułku wojska, ale od przybytku głowa nie boli, w końcu kocham dynie, właśnie pogryzam na surowo niedzielne dyniowe odkrycie.
Jak to zwykle ze mną bywa, nie mogłam się dogrzebać nazwy, karteczki z zapiskami zawsze znikają w tajemniczych okolicznościach, a tym razem na kuchenny stół trafiła ta dynia:

I mimo że nie mam zanotowanej nazwy, i nie wiem czy to czasem nie hybryda, i nie wiem również co wyrośnie z nasion, to dwie sadzonki wysadzę do ogrodu mając nadzieję że roślina powtórzy wybitne walory smakowe.

Miała być zupa krem, trochę zaniepokoił mnie smak dyni, owocowo-marchewkowy, słodziutki, miąższ twardy, suchy. Jeśli w przyszłym sezonie owoce powtórzą smak, to będzie idealna na dżemy, syropy, ciasta. Zupa też wyszła wyśmienita, o bogatym, głębokim dyniowym smaku. Co prawda potrzebowała więcej przypraw, soli, curry, czosnku itp, ale smak, 100% dyni w dyni, dotykał ideału, a za taki uważam smak zupy, którą jadłam wiele lat temu w Berlinie, w maleńkiej restauracyjce przypominającej bibliotekę, i od której to zaczęła się moja wielka dyniowa miłość :).  Myślałam że dynia mnie już niczym nie zaskoczy, a jednak :)
Oczywiście moja zupa dyniowa nie zawiera żadnych innych warzyw oprócz dyni, w innym przypadku jest to zupa jarzynowa z dynią ;)))

Dylematy

     Wyrok zawieszony, pomyślę jeszcze chwilkę. Kiedyś wystarczał zeszyt i długopis, teraz wygoda którą stwarza komputer ma wiele plusów dodatnich ;-), no i ten wentyl bezpieczeństwa, przez który można zmniejszyć wewnętrzne ciśnienie, jak choćby wprowadzana reglamentacja medyczna na tabletki -dzień po-, kiedy we wszystkich (prawie) krajach ościennych można je kupić legalnie i  bez problemów. Oczywiście że będą one powszechnie dostępne, tyle tylko że z drugiej ręki a nie w aptekach. Działanie bez sensu, ale jakże skuteczne w skłócaniu społeczeństwa i chyba o to w tym chodzi. A my wszyscy patrzymy zawsze ślepo w kierunku który wskazuje nam paluch polityka, nie rozglądając się na boki. Kto zechce to kupi, kto nie...to nie.

Słoneczko świeci, wiosna nadchodzi, przyroda budzi się do życia i tego się trzymam, kurczowo, grypa odpuszcza, ale bardzo powoli. A koty jak zwykle mają wszystko w...głębokim poważaniu ;-)

Miał być koniec...

                   I już zostało tylko potwierdzić -usuń bloga-, palec na myszce delikatnie drgnął..., a może to nie był palec? Ciężko jest zabić własne "dziecko", oj ciężko. Dałam sobie kilka dni do zastanowienia, na przemyślenie, bo może to tylko "dołek" w który wpędziło mnie wstrętne grypsko? A może zimowa deprecha? Nie wiem. Od przyszłej jesieni wracam do szczepień p/grypie. Niech sobie tam wszyscy wypisują co chcą, kiedy się szczepiłam, grypa mnie omijała, a jeśli już coś złapałam, to było krótkie i łagodne.
I co z tym blogiem będzie...? Ene due...bęc.

Sobota, zima trwa.

Sobotnie zajęcia