Sylwester zawsze budzi we mnie mieszane uczucia, z jednej strony, jeśli kończący się rok minął spokojnie, w jako takim zdrowiu, a niektóre rzeczy udało się zrealizować, to oczywiście jest się z czego cieszyć, ale z drugiej strony, tracimy kolejny rok życia, starzejemy się, czas pozostały znów nam się skraca o rok, więc to taka radość zaprawiona smutkiem, taki życiowy constans. Nie widzę więc powodu do wielkiej fety.
Mijający rok nie był dla mnie zbyt łaskawy, kończę go czując się jak rozsypane puzzle. Od dłuższego czasu próbuję się pozbierać i kiedy już, już, większość elementów wskakuje na swoje miejsce, jakieś niespodziewane zdarzenie znów rozsypuje z trudem kleconą całość. Jest to jednak tylko mój subiektywny punkt odczuwania, bo rozglądając się wokół, i blisko, i daleko, wiem że mogło być dużo gorzej.
Ciesząc się więc tym, że jest tak jak jest, a wszystkim którzy zajrzą tu, życzę by ten nadchodzący rok był lepszy od mijającego, a przynajmniej nie gorszy. 🍸
Ja go przywitam z przerażoną Jeżynką na kolanach i równie przerażonymi kotami chowającymi się po kątach, tylko Yoshi i Psotka będą obszczekiwać fajerwerki sąsiadów.
