Ostatnio wpadła mi w oczy taka myśl/aforyzm:
"Czas to nie droga szybkiego ruchu pomiędzy kołyską a grobem; czas – to miejsce na zaparkowanie pod słońcem." Phil Bosmans.
Od dłuższego już czasu, czuję się właśnie jak na drodze szybkiego ruchu a nie na słonecznym parkingu i boję się że za kilka lat wjadę na autostradę.
Z przemyśleń pana Bosmansa szczególnie podoba mi się to:
"Człowiek, który potrafi rozmawiać z drzewem, nie potrzebuje psychiatry. Niestety, sporo ludzi uważa inaczej."
:)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))
A skoro o drzewach mowa, doczekałam się wreszcie kwiatów paulowni. Zawiązane jesienią pąki kwiatowe tym razem przetrwały zimę i zakwitły. Kwiaty są pachnące, a co za tym idzie, drzewo roztacza wokół siebie piękny zapach, warto było czekać.
To dla ducha i oczu, a dla ciała, sałatki w skrzyniach, swoje, bez krupki sztucznego nawozu, zdrowe :)
No to ja o swoje zdrowie psychiczne nie muszę się martwić:):). Rozmawiam z roślinami, zwierzętami, przedmiotami, a nawet zdarza się, że i z ludźmi.
OdpowiedzUsuńPięknie kiwitnie ta Twoja Paulownia:)
:) To tak jak ja :), tylko z ludźmi coraz rzadziej rozmawiam, jakoś tak samo wychodzi.
UsuńPaulownia pierwszy raz zakwitła całym drzewem i pięknie pachnie, no i sama rośnie, żaden chwast jej nie przeszkodzi ;)
A ja się upajam zapachem robinii zwanej popularnie akacją. Zakwitły tego roku niezwykle obficie i pachnąco. Mam w swoim pobliżu prawdziwy akacjowy gaj:))
OdpowiedzUsuńAromaterapia? Jasne!
Początek maja to dla robinii stanowczo za wcześnie, ale ten rok jest zwariowany. Mój głóg Paul's Scarlet już przekwita, a standardowo zakwitał pod koniec maja. Przyroda przyśpieszyła niesamowicie.
UsuńJa też rozmawiam z drzewami od dzieciństwa, a nawet za młodu bardziej, miałam swojego przyjaciela...
OdpowiedzUsuń