Leniwa kapusta, leniwa ja.

Lenistwo to bardzo przyjemny stan, więc....robię wtedy kiedy muszę, a kiedy nie muszę, robię tylko to co lubię.
Wszystko to, co zabiera mi czas na robienie tego co lubię, staram się upraszczać do minimum ;)

...ale miało być o kapuście. Bigosów nie jadam, ale kapuchę lubię, bardzo. Nic mnie też nie zmusi to kiszenia tych wielkich siekanek w worach foliowych, które jesienią zalegają na straganach, ani tym bardziej siekania dwudziestu lub więcej kilogramów kapusty w główkach, zdecydowanie bardziej wolę pospacerować z psami, albo poczytać dobry kryminał.
A dlaczego nie? Bo nie lubię przekiszonej, kwaśnej kapuchy. I to jest zasadniczy powód nie kiszenia ilości hurtowych na raz, tylko kiszenia systematycznie po dwie główki, a nawet po jednej. Nie lubię też kiszonego kapuścianego spaghetti, więc traktuję moją kapustę mikserem, jak również marchewkę, dodaję sól i przyprawy, najczęściej kminek który uwielbiam i zostawiam wszystko w spokoju do dnia następnego.

Dnia następnego kapusty "robi" się mniej o połowę, łatwiej ubić do słoików, zakręcam, stawiam na tacę, bo zawsze wykipi. Jeszcze się nie zdarzyło żeby doczekała przekwaszenia. Zjadana niemal na bieżąco, swoja, dobra i nie pracochłonna ;)))

  Najsmaczniejsza taka na wpół ukiszona, jak ogórki małosolne :)))